Η θεραπεία της προστατίτιδας είναι μια χρονοβόρα διαδικασία που απαιτεί ολοκληρωμένη εξέταση του ασθενούς. Για τη σωστή θεραπεία ενός ασθενούς με προστατίτιδα, είναι απαραίτητο να γίνει ακριβής διάγνωση βάσει της εξέτασης, των αποτελεσμάτων των εξετάσεων και των μεθόδων ενόργανης έρευνας.
Σημαντική για τον γιατρό είναι η διάκριση μεταξύ οξείας και χρόνιας φλεγμονής του αδένα, βακτηριακής και άσηπτης διαδικασίας. Αυτή η διαφοροποίηση σας επιτρέπει να καθορίσετε τις τακτικές θεραπείας.
Με την οξεία φλεγμονή, τον κίνδυνο επιπλοκών, ο κύριος στόχος της θεραπείας είναι η αποτοξίνωση του ασθενούς, η αντιβακτηριακή και αντιφλεγμονώδης θεραπεία.
Χρησιμοποιείται αντιβακτηριακή θεραπεία για χρόνια φλεγμονή στον αδένα, αλλά δίνει θετική επίδραση μόνο σε 1-2 στους 10 ασθενείς, καθώς η χρόνια προστατίτιδα δεν έχει πάντα μόνο βακτηριακή αιτιολογία.
Επομένως, μια εξαιρετικά σημαντική πτυχή στη θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας είναι μια πολύπλοκη επίδραση σε όλους τους γνωστούς παθογενετικούς μηχανισμούς της νόσου.
Η αντιβακτηριδιακή και αντιφλεγμονώδης θεραπεία συμπληρώνεται από φυσιοθεραπεία και διαιτοθεραπεία. Είναι εξαιρετικά σημαντικό για έναν ασθενή με χρόνια προστατίτιδα να διορθώσει τον τρόπο ζωής του, να απαλλαγεί από κακές συνήθειες και αγχωτικές επιρροές και να εξομαλύνει την ψυχοσυναισθηματική του κατάσταση.
Θεραπεία της οξείας βακτηριακής προστατίτιδας
τρόπο και δίαιτα
- Ξεκούραση στο κρεβάτι.
- Σεξουαλική ανάπαυση κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
- Αποφυγή δυσμενών επιπτώσεων περιβαλλοντικών παραγόντων (υποψύξη, υπερθέρμανση, υπερβολική έκθεση στον ήλιο).
- Διατροφή.
αντιβακτηριακά φάρμακα
Ο διορισμός αντιβιοτικής θεραπείας είναι υποχρεωτικός για την οξεία βακτηριακή προστατίτιδα (ΑΒΠ) και συνιστάται για χρόνια φλεγμονή στον αδένα.
Η OBP είναι μια σοβαρή μολυσματική και φλεγμονώδης διαδικασία, η οποία συνοδεύεται από έντονο πόνο, πυρετό και αυξημένη κόπωση στον ασθενή.
Όταν διαγνωστεί η ABP, χορηγείται στον ασθενή παρεντερική αντιβιοτική θεραπεία. Πρώτα απ 'όλα, συνταγογραφούνται αντιβιοτικά ευρέος φάσματος - πενικιλίνες, κεφαλοσπορίνες 3ης γενιάς, φθοριοκινολόνες.
Στην αρχή της θεραπείας, είναι δυνατός συνδυασμός ενός από τα αναφερόμενα αντιβιοτικά με φάρμακα από την ομάδα των αμινογλυκοσιδών. Μετά τον τερματισμό της οξείας διαδικασίας και την ομαλοποίηση της κατάστασης του ασθενούς, μεταπηδούν σε αντιβιοτικά από το στόμα και συνεχίζουν τη θεραπεία για 2-4 εβδομάδες.
Εάν είναι δυνατόν, πριν από το διορισμό εμπειρικής αντιβιοτικής θεραπείας, συνιστάται η διεξαγωγή βακτηριακής καλλιέργειας ούρων για τον προσδιορισμό της χλωρίδας και της ευαισθησίας στα αντιβακτηριακά φάρμακα.
Κατά κανόνα, ο ασθενής νοσηλεύεται με διάγνωση ABP και σοβαρή δηλητηρίαση, ανάγκη θεραπείας με έγχυση, με επιπλοκές της νόσου (σχηματισμός αποστήματος παγκρέατος, οξεία κατακράτηση ούρων).
Ελλείψει επιπλοκών, είναι δυνατή η εξωνοσοκομειακή θεραπεία με από του στόματος φάρμακα.
χειρουργικές επεμβάσεις
Η χειρουργική θεραπεία ενδείκνυται για επιπλοκές της OBP. Ένα απόστημα με διάμετρο μεγαλύτερη από 1 cm είναι απόλυτη ένδειξη για χειρουργική επέμβαση.
Το παγκρεατικό απόστημα παροχετεύεται υπό διορθική υπερηχογραφική καθοδήγηση (TRUS) μέσω διορθικής ή περινεϊκής προσέγγισης.
Υπάρχουν ενδείξεις για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας με διάμετρο αποστήματος μικρότερη από 1 cm.
Με την άκαιρη παροχέτευση ενός παγκρεατικού αποστήματος, μπορεί να ανοίξει αυθόρμητα, μια ανακάλυψη πυώδους περιεχομένου στον λιπώδη ιστό που περιβάλλει το ορθό με την ανάπτυξη παραπρωκτίτιδας. Στην παραπρωκτίτιδα είναι απαραίτητη η ανοιχτή παροχέτευση του παραπρωκτικού ιστού.
Περίπου 1 στα 10 άτομα με ABP θα αναπτύξει οξεία κατακράτηση ούρων. Συνήθως απαιτείται υπερηβική κυστοστομία για την αφαίρεσή της (η εισαγωγή ενός ουροποιητικού καθετήρα μπορεί να είναι επώδυνη και να αυξήσει τον κίνδυνο ΧΝΝ).
Συνηθέστερα, η κυστεοστομία τροκάρ πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία και υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση. Πριν την επέμβαση, το σημείο εισαγωγής του σωλήνα τρυπιέται με τοπικό αναισθητικό διάλυμα.
Μια μικρή τομή στο δέρμα γίνεται με νυστέρι. Ένα τροκάρ εισάγεται στην κοιλότητα της ουροδόχου κύστης υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση, μέσω του οποίου εισάγεται ένας καθετήρας ούρων στην ουροδόχο κύστη.
Αντιμετώπιση χρόνιας βακτηριακής προστατίτιδας
Η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα (εφεξής καλούμενη ΧΝΝ) αντιμετωπίζεται με αλλαγές στον τρόπο ζωής και φαρμακευτική αγωγή. Μεγάλης σημασίας έχουν:
- Αποφυγή περιβαλλοντικών στρεσογόνων παραγόντων.
- διατήρηση της φυσικής δραστηριότητας.
- Διατροφή.
- Τακτική σεξουαλική δραστηριότητα χωρίς έξαρση.
- Χρήση αντισύλληψης φραγμού.
Ιατρική περίθαλψη
Οι φθοριοκινολόνες χρησιμοποιούνται πιο συχνά στη θεραπεία της χρόνιας βακτηριακής προστατίτιδας (ΧΝΝ).
Αυτή η ομάδα φαρμάκων προτιμάται λόγω των καλών φαρμακοκινητικών ιδιοτήτων και της αντιβακτηριακής δράσης έναντι της αρνητικής κατά Gram χλωρίδας, συμπεριλαμβανομένου του P. aeruginosa.
Εμπειρική αντιβιοτική θεραπεία για ΧΝΝ δεν συνιστάται..
Η διάρκεια της θεραπείας εξαρτάται από τη συγκεκριμένη κλινική κατάσταση, την κατάσταση του ασθενούς και την παρουσία συμπτωμάτων δηλητηρίασης.
Στη ΧΝΝ, η διάρκεια της αντιβιοτικής θεραπείας είναι 4-6 εβδομάδες μετά τη διάγνωση. Προτιμάται η από του στόματος οδός χορήγησης φαρμάκων σε υψηλές δόσεις. Όταν η ΧΝΝ προκαλείται από ενδοκυτταρικά βακτήρια, συνταγογραφούνται φάρμακα από την ομάδα των τετρακυκλινών.
Η αντιβακτηριακή θεραπεία για ένα καθιερωμένο παθογόνο περιλαμβάνει το διορισμό των ακόλουθων φαρμάκων.
Σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου (CPPS)
Η θεραπεία της βακτηριακής μορφής παγκρεατίτιδας μπορεί να πραγματοποιηθεί σε εξωτερική βάση.
Στον ασθενή συνιστάται:
- Οδηγήστε έναν ενεργό τρόπο ζωής.
- Τακτική σεξουαλική ζωή (τουλάχιστον 3 r / εβδομάδα).
- αντισύλληψη φραγμού.
- Διατροφή.
- αποκλεισμός του αλκοόλ.
Παρά την απουσία βακτηριακού συστατικού, είναι δυνατό να συνταγογραφηθεί μια πορεία θεραπείας δύο εβδομάδων για το NCPPS.
Με θετική δυναμική της νόσου, μείωση των συμπτωμάτων, η συνταγογραφούμενη θεραπεία συνεχίζεται για έως και 30-40 ημέρες. Εκτός από τα αντιβιοτικά για τη θεραπεία του NCPPS χρησιμοποιούνται:
- α1 - αναστολείς.
- ΜΣΑΦ.
- μυοχαλαρωτικό.
- Αναστολείς 5α-ρεδουκτάσης. Επί του παρόντος δεν υπάρχουν στοιχεία για την αποτελεσματικότητα των α1-αναστολέων, των μυοχαλαρωτικών, των αναστολέων της 5α-αναγωγάσης.
- Για μακροχρόνια θεραπεία του NCPPS, μπορούν να συνταγογραφηθούν φυτικά συμπληρώματα: εκχύλισμα Serenoa repens, Pygeum africanum, Phleum pretense, Zea mays.
- μασάζ προστάτη. Με το NCPPS είναι δυνατό να κάνετε μασάζ στο πάγκρεας έως και 3 φορές την εβδομάδα για όλη τη διάρκεια της θεραπείας.
- Η αποτελεσματικότητα δεν έχει αποδειχθεί, αλλά χρησιμοποιείται FTL: ηλεκτρική διέγερση, θερμική, μαγνητική, δόνηση, λέιζερ, θεραπεία υπερήχων.
Στην περίπτωση του NCPPS, η θεραπεία και η βελτίωση της ποιότητας ζωής του ασθενούς είναι αμφίβολη και απίθανη λόγω της χαμηλής αποτελεσματικότητας των περισσότερων από τις αναφερόμενες θεραπείες.
Ασυμπτωματική φλεγμονή
Ο κύριος στόχος της θεραπείας για την προστατίτιδα τύπου IV είναι η ομαλοποίηση του επιπέδου του ειδικού προστατικού αντιγόνου (PSA) με την αύξησή του. Εάν η τιμή του PSA είναι φυσιολογική, δεν απαιτείται θεραπεία..
Η θεραπεία αυτού του τύπου προστατίτιδας δεν απαιτεί νοσηλεία και πραγματοποιείται σε εξωτερικά ιατρεία.
Η μη φαρμακευτική θεραπεία περιλαμβάνει:
- Ενεργός τρόπος ζωής.
- Εξάλειψη των αγχωτικών επιδράσεων στον οργανισμό (υπερθερμία, έκθεση στον ήλιο) που καταστέλλουν τη δραστηριότητα του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού.
- Χρήση μεθόδων αντισύλληψης φραγμού.
- Διατροφή.
Η φαρμακευτική θεραπεία περιλαμβάνει το διορισμό αντιβιοτικών με μετέπειτα παρακολούθηση της αποτελεσματικότητάς τους, δηλαδή φθοριοκινολόνες, τετρακυκλίνες ή σουλφοναμίδες για μια περίοδο 30-40 ημερών με έλεγχο του επιπέδου του PSA.
Το κριτήριο για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας είναι η μείωση της τιμής του PSA 3 μήνες μετά τη θεραπεία με αντιβιοτικά.
Τα μακροχρόνια αυξημένα επίπεδα PSA στην προστατίτιδα τύπου IV απαιτούν επαναλαμβανόμενες βιοψίες προστάτη για να αποκλειστεί ο καρκίνος του προστάτη.
Πρωκτικά υπόθετα
Το κύριο πλεονέκτημα της χρήσης ορθικών υπόθετων στη θεραπεία της προστατίτιδας είναι η υψηλότερη βιοδιαθεσιμότητα σε σύγκριση με τις από του στόματος μορφές φαρμάκων και ο σχηματισμός της υψηλότερης συγκέντρωσης του φαρμάκου στα αγγεία της μικρής λεκάνης γύρω από το πάγκρεας.
Κατά κανόνα, τα πρωκτικά υπόθετα συμπληρώνουν τα σχήματα θεραπείας της προστατίτιδας που παρουσιάστηκαν παραπάνω, δηλαδή ανήκουν στην επικουρική θεραπεία.
| ομάδα φαρμάκων | κλινική επίδραση |
|---|---|
| Υπόθετα βασισμένα σε ΜΣΑΦ | Οδηγούν σε μείωση της σύνθεσης προφλεγμονωδών παραγόντων, μειώνουν τον πόνο και σταματούν τον πυρετό. |
| Υπόθετα με αντιβακτηριακά φάρμακα | Σπάνια χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της προστατίτιδας. Πιο συχνά, οι γιατροί καταφεύγουν σε ενδομυϊκά ή ενδοφλέβια αντιβιοτικά για τη θεραπεία της βακτηριακής προστατίτιδας. |
| Υπόθετα με τοπικά αναισθητικά | Εκτός από το τοπικό αναισθητικό αποτέλεσμα, έχουν αντιφλεγμονώδη δράση, βελτιώνουν τη μικροκυκλοφορία στο πάγκρεας. Πρωτογενής χρήση στην πρωκτολογία. |
| Υπόθετα φυτικής προέλευσης | Τοπική αντιφλεγμονώδη, αναλγητική και αντισηπτική δράση. |
| Υπόθετα βασισμένα σε πολυπεπτίδια ζωικής προέλευσης | οργανοτροπικό αποτέλεσμα |
Διατροφή και ορθολογική διατροφή
Η τήρηση της δίαιτας είναι ένα σημαντικό σημείο στη θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας. Ορισμένοι τύποι προϊόντων, μια αλλεργική αντίδραση του οργανισμού σε αυτά, μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη φλεγμονής στο πάγκρεας και στην ανάπτυξη συμπτωμάτων προστατίτιδας.
Μια αλλαγή στη διατροφή μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική βελτίωση της ποιότητας ζωής και ταυτόχρονα να μειώσει τα συμπτώματα της νόσου.
Οι πιο κοινές τροφές που επιδεινώνουν τα συμπτώματα της προστατίτιδας είναι:
- Πικάντικο φαγητό, μπαχαρικά.
- Καυτή πιπεριά.
- Αλκοολούχα ποτά.
- Όξινα τρόφιμα, μαρινάδες.
- Σιτάρι.
- Γλουτένη.
- Καφεΐνη.
Η λειτουργία του εντέρου και το πάγκρεας είναι αλληλένδετα: με την ανάπτυξη εντερικών προβλημάτων, μπορεί να αναπτυχθούν συμπτώματα φλεγμονής του προστάτη και αντίστροφα.
Σημαντική πτυχή στην πρόληψη της ανάπτυξης προστατίτιδας, στην πρόληψη της επανεμφάνισης της φλεγμονής στο στρώμα του αδένα στη χρόνια πορεία της νόσου, είναι η λήψη προβιοτικών.
Τα προβιοτικά είναι συμπληρώματα που περιέχουν βακτήρια που ζουν σε ένα υγιές έντερο. Οι κύριες επιδράσεις των προβιοτικών είναι η καταστολή της παθολογικής μικροχλωρίδας, η αντικατάστασή τους, η σύνθεση ορισμένων βιταμινών, η υποστήριξη της πέψης και, ως εκ τούτου, η διατήρηση του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος.
Τις περισσότερες φορές, ένα άτομο καταναλώνει προβιοτικά με τη μορφή γαλακτοκομικών προϊόντων που έχουν υποστεί ζύμωση - κεφίρ, γιαούρτι, ξινή κρέμα, ζυμωμένο ψημένο γάλα. Το κύριο μειονέκτημα αυτών των μορφών είναι η ευαισθησία των βακτηρίων στη δράση του όξινου περιβάλλοντος του στομάχου (τα περισσότερα βακτήρια πεθαίνουν στο στομάχι υπό τη δράση του υδροχλωρικού οξέος και μόνο μερικά από αυτά εισέρχονται στα έντερα).
Κάψουλες που περιέχουν βακτήρια έχουν προταθεί για το καλύτερο αποτέλεσμα και την πληρέστερη παράδοση. Η κάψουλα περνά από το επιθετικό περιβάλλον του στομάχου και διαλύεται στο έντερο αφήνοντας τα βακτήρια ανέπαφα.
Η ανάπτυξη φλεγμονής στο πάγκρεας μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψη ψευδαργύρου στο σώμα και στην κατανάλωση ρύπων.
Οι τροφικές αλλεργίες μπορούν επίσης να συμβάλουν στην ανάπτυξη προστατίτιδας.
Πολλοί άνδρες παρατηρούν βελτίωση στην κατάστασή τους, μείωση των συμπτωμάτων της νόσου όταν αλλάζουν σε μια δίαιτα που αρνείται να φάει σιτάρι και γλουτένη.
Η γλουτένη, μια πρωτεΐνη που βρίσκεται στο σιτάρι, μπορεί να προκαλέσει χρόνια φλεγμονή στο λεπτό έντερο και να οδηγήσει σε δυσαπορρόφηση. Το αποτέλεσμα της μειωμένης λειτουργίας του εντέρου είναι μια σειρά από παθολογίες, συμπεριλαμβανομένης της προστατίτιδας.
Γενικά, είναι σημαντικό να στραφείτε σε μια υγιεινή διατροφή και να αποφύγετε τροφές που μπορεί να προκαλέσουν φλεγμονή στο πάγκρεας. Είναι απαραίτητο να αυξήσετε την κατανάλωση προϊόντων από την ακόλουθη λίστα:
- Λαχανικά.
- Φρούτα (Τα ξινά φρούτα πρέπει να αποφεύγονται καθώς μπορούν να επιδεινώσουν τα συμπτώματα της προστατίτιδας).
- φυτική πρωτεΐνη.
- Τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε ψευδάργυρο, συμπληρώματα ψευδαργύρου.
- Τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα (ελιές, ελαιόλαδο και λινέλαιο, ιχθυέλαιο, θαλάσσιο ψάρι περιέχουν μεγάλες ποσότητες ακόρεστων και πολυακόρεστων λιπαρών οξέων).
- Τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες (πλιγούρι βρώμης, μαργαριτάρι).
Η μετάβαση στη μεσογειακή διατροφή μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική μείωση των συμπτωμάτων της φλεγμονής στο πάγκρεας. Μειωμένη κατανάλωση κόκκινου κρέατος, κατανάλωση ψαριών, φασολιών, φακών, ξηρών καρπών που έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά και χοληστερόλη.
Είναι σημαντικό να διατηρείτε το σώμα σωστά ενυδατωμένο. Ένας άνδρας χρειάζεται να πίνει περίπου 1, 5-2 λίτρα καθαρού πόσιμου νερού την ημέρα.
Θα πρέπει να αποφεύγετε τη σόδα, τον καφέ και το τσάι. Ένας ασθενής με προστατίτιδα πρέπει να περιορίσει ή να σταματήσει εντελώς την κατανάλωση αλκοόλ.
Αλλάζουμε τον τρόπο ζωής
- Περιορισμός στρεσογόνων περιβαλλοντικών επιρροών που μπορεί να οδηγήσουν σε εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς.
- Ομαλοποίηση της ψυχοσυναισθηματικής κατάστασης. Οδηγεί σε βελτίωση των συμπτωμάτων αυξάνοντας το κατώφλι του πόνου, βελτιώνοντας τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και μειώνοντας την προσήλωση του ασθενούς στην ασθένειά του.
- σωματική δραστηριότητα. Η τακτική άσκηση χωρίς υπερβολική άσκηση οδηγεί σε μείωση των συμπτωμάτων της χρόνιας προστατίτιδας. Μια σημαντική πτυχή είναι η απόρριψη των αθλημάτων, που συνοδεύεται από πίεση στο φράγμα (ιππασία, ποδηλασία).
- Αποφύγετε το παρατεταμένο κάθισμα. Η πίεση στην περιοχή του περινέου οδηγεί σε στασιμότητα του αίματος στη λεκάνη και στην παγκρεατική έκκριση, η οποία οδηγεί σε έξαρση της νόσου.
- Περιορισμός των θερμικών διαδικασιών (λουτρό, σάουνα) κατά την έξαρση της νόσου. Είναι δυνατό να επισκεφθείτε τα λουτρά, τις σάουνες σε σύντομες διαδρομές 3-5 λεπτών ανά είσοδο κατά τη διάρκεια της ύφεσης της προστατίτιδας. Η δυνατότητα να πάτε στο μπάνιο ή στη σάουνα θα πρέπει να συμφωνηθεί με τον θεράποντα ιατρό, κάθε περίπτωση είναι ατομική και απαιτεί ειδική προσέγγιση στη θεραπεία. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να πηδήξετε σε πισίνα με κρύο νερό / να λουστείτε με κρύο νερό μετά το ατμόλουτρο.
- Τα ζεστά λουτρά sitz ανακουφίζουν από τα συμπτώματα της προστατίτιδας. Η τακτική λήψη ζεστών λουτρών με βύθιση ολόκληρου του σώματος σε ζεστό νερό έχει μεγαλύτερη επίδραση σε σύγκριση με τα λουτρά στα οποία μόνο το περίνεο και οι γλουτοί βυθίζονται σε ζεστό νερό. Στο λουτρό παρατηρείται μεγαλύτερη χαλάρωση των μυών του πυελικού εδάφους, μείωση των παθολογικών ερεθισμάτων των νευρικών ινών και κατά συνέπεια μείωση του πόνου.
- Τακτική σεξουαλική δραστηριότητα. Η τακτική εκσπερμάτιση συμβάλλει στην έκκριση του παγκρέατος. Η παρατεταμένη έλλειψη σεξουαλικής δραστηριότητας, η εκσπερμάτιση οδηγεί σε στασιμότητα του μυστικού στους πόρους του παγκρέατος και αυξάνει τον κίνδυνο μόλυνσης, την ανάπτυξη φλεγμονής στο στρώμα του παγκρέατος.
- Η χρήση μεθόδων αντισύλληψης φραγμού με περιστασιακή σεξουαλική επαφή, η παραμικρή υποψία για ΣΜΝ σε ασθενή και σεξουαλικό σύντροφό του.
- Μια κοινή ανησυχία των ασθενών με προστατίτιδα είναι η ικανότητα διατήρησης της σεξουαλικής δραστηριότητας. Σε ασθενή με χρόνια προστατίτιδα δεν απαγορεύεται να κάνει σεξ. Η σεξουαλική ανάπαυση συνιστάται για οξεία φλεγμονή στο πάγκρεας.
Η επιτυχία στη θεραπεία της προστατίτιδας δεν εξαρτάται αποκλειστικά από τον θεράποντα ιατρό, αλλά είναι το αποτέλεσμα της κοινής εργασίας γιατρού και ασθενούς.
Εάν ο ασθενής ακολουθεί όλες τις συστάσεις και τις εντολές του γιατρού, μειώνει τους παράγοντες κινδύνου για την υποτροπή της νόσου και υποβάλλεται σε τακτικές εξετάσεις, τότε συνεισφέρει το 50% του στην επιτυχία της θεραπείας.